اخراج دو گردشگر از ونیز به خاطر تهیه قهوه زیر یک پل تاریخی ، در مجموعه تاریخی طاق بستان بساط پیک نیک پهن می نمایند! - آژانس مسافرتی سفرهای اَدِلیا

خبرنگاران: ونیز میزبان میلیون ها گردشگر است اما برای نگهداری از این شهر رویایی هر روز قوانین سخت گیرانه تری در خصوص گردشگران وضع می گردد. دو گردشگر آلمانی اخیرا طعم تلخ این قوانین را چشیده اند.

یک زوج آلمانی که به ونیز سفر نموده اند زیر پل ریالتو اجاق کوچکی را روشن کردند تا قهوه آماده نمایند اما به سرعت توسط پلیس بازداشت و با جریمه ای عحیب روبرو شدند. این زوج برلینی 950 یورو جریمه و از ونیز اخراج شدند تا بدانند که نباید ایمنی شهر ونیز را به خطر بیندازند.

پل ریالتو قدیمی ترین و زیباترین پل ساخته شده روی گراند کانال ونیز است که نمایی 360 درجه از کانال را برای بازدیدنمایندگان فراهم می نماید. این پل سنگی امروزه به یکی از جاذبه های گردشگری شهر ونیز تبدیل شده است. این پل بین سال های 1588 و 1591 ساخته شده است. هدف از ساخت پل ریالتو این بود که جایگزین دائمی به جای پل قایق و سه پل چوبی دیگر باشد که از قرن دوازدهم بر روی گراند کانال ساخته شده بودند. تا زمان ساخت پل آکادمیا در سال 1854 پل ریالتو تنها جهت عبور عابرین پیاده از عرض گراند کانال بود.

مجموعه قوانین جدید وضع شده در ونیز قواعدی مربوط به پاکیزگی و ایمنی شهر است. این قوانین ممنوعیت هایی از جمله پیک نیک در بعضی اماکن، شنا کردن در چشمه ها و … را شامل می گردد و برای متخلفان جریمه های سنگینی در نظر گرفته شده است.

لوئیجی برونیارو (Luigi Brugnaro) شهردار ونیز در بیانیه ای بیان کرد: ونیز باید محترم شمرده گردد و افرادی که فکر می نمایند در این شهر می توانند هر کاری که بخواهند انجام دهند باید بدانند پلیس محلی با آنها برخورد می نماید و پس از جریمه بازگردانده می شوند. وی همچنین بیان کرد که از این پس، هویت این افراد به سفارتخانه و یا کنسولگری های مربوط اعلام خواهد شد.

به گزارش خبرنگاران، مقررات سخت برای ونیز و بسیاری از بناهای تاریخی جهان در حالی وضع و اجرا می گردد که بعضی بناهای تاریخی ایران با کمترین مقررات گردشگری اداره می شوند. طاق بستان به عنوان نمونه ای از این مجموعه های تاریخی است که با کمترین هشدارها و مراقب ها به حال خود رها شده است.

این مجموعه تاریخی که کوشش می نماید به ثبت جهانی نیز برسد این روزها با دریافت ورودی سه هزار تومان برای هر فرد به یک پارک عمومی تبدیل شده است به طوری که بعضی خانواده ها با همراه داشتن گاز پیک نیکی بساط می نمایند تا از هوای مطبوع این بخش از کرمانشاه لذت ببرند. مسئولی نیز در این مجموعه جهانی وجود ندارد که به این گردشگران یا شهروندان تذکر دهد یا مانع از ورود آنها با وسایل پیک نیک گردد.

آنچه از نوع مدیریت میراث فرهنگی در کشورمان می توان برداشت کرد بی تفاوتی نسبت به تاریخ و فرهنگ کشورمان است.