رکابزن المپیکی: تیم خوبی در کانادا پیدا کردم، شرایط مثل قبل باشد دوست ندارم به المپیک بروم - آژانس مسافرتی سفرهای اَدِلیا

آروین گودرزی در گفت و گو با خبرنگاران درباره علت شرکت نکردنش در مسابقات دوچرخه سواری جاده قهرمانی آسیا 2019 بیان نمود: تیم ملی از من خواست در مسابقات جاده قهرمانی آسیا شرکت کنم اما درگیر مسائل شخصی هستم یکی از مسائلم این است که دارم در کانادا ادامه تحصیل می دهم و فعلاً برنامه ای برای حضور در این مسابقات ندارم.

گودرزی در پاسخ به این پرسش که فکر نمی نماید نبودنش ممکن است بر روی عملکرد تیم تأثیر بگذارد، توضیح داد: بالاخره نبود من تأثیر می گذارد چون در مسابقات سال گذشته یاری تیم بودم. سال جاری هم ممکن است نبودنم مقداری کار را برای بقیه رکابزنان سخت کند با این حال رکابزنان با استعدادی در ایران داریم که بالاخره آنها هم احتیاج دارند میدان ببیند و خودشان را نشان دهند همانطور که روزی ما خودمان را نشان دادیم. البته من قصد خداحافظی ندارم اما فکر می کنم نبودنم در این مسابقات راه را برای بقیه رکابزنان باز می نماید و شاید به این شکل برای آنها هم بهتر باشد.

تیم خوبی در کانادا پیدا نموده ام

رکابزن المپیکی ایران در مورد تیم جدیدش نیز گفت: تیم خوبی پیدا کردم و این تیم، بهترین تیم کانادا است. در تمام رده های سنی تیم دارد و در مسابقات شرکت می نماید. سال جاری با این تیم می خواهم در خیلی مسابقات شرکت کنم و فکر می کنم بتوانم عملکردم را ارتقا دهم. شرایط رکابزنان را در کانادا دیدم و واقعاً دوچرخه سواران قوی هستند. دوچرخه سواری کانادا برنامه ریزی دقیق را انجام داده و واقعاً سطحشان بالا رفته است. من هم اینجا خیلی از مسائل را می بی نم و یاد می گیرم و این به نفع من است.

بخاطر سربازی نتوانستم با یکی از بهترین تیم های جهان قرارداد ببندم

او در پاسخ به این پرسش که فکر نمی نماید باید زودتر از این به فکر لژیونر شدن می افتاد، تاکید نمود: من از سن پایین تر خیلی دوست داشتم لژیونر شوم. وقتی در کمپ سوئیس بودم از تیم BMC پیشنهاد داشتم که یکی از 16 تیم حرفه ای جهان است و شرایط خیلی خوبی را در جهان داشت. می توانستم قرارداد امضا کنم و حرفه ای شوم اما باید خدمت سربازی می رفتم و همین باعث شد خیلی فرصت ها را از دست بدهم. پس از آن هم سنم بالا رفت از طرفی وقتی دیدم پیشگامان تیم خوبی است و به خوبی هم دارد پیشرفت می نماید به آن تیم پیوستم. با تیم پیشگامان هم خیلی مسابقات رفتیم و عناوین زیادی را کسب کردیم اما در یکی دو سال آخر حضور تیم در مسابقات کمتر شد و شرایط به گونه ای شد که دیگر نمی شد ادامه داد. خود باشگاه هم به نوعی از ادامه دادن آن شرایط دلسرد شده بود.

او اضافه کرد: اصل لژیونر شدن در سن زیر 23 سال است که من آن زمان باید خدمت سربازی می رفتم بعد از آن هم پیشگامان بهترین گزینه ای بود که من پیش رو داشتم و الان هم ناراضی نیستم که در آن تیم بودم چون خیلی چیزها یاد گرفتم. شاید دو سال اخیر پیشمان باشم که چرا زودتر به دنبال تیم خارجی نرفتم. اما من صبر کردم گفتم شاید شرایط بهتر گردد که این اتفاق رخ نداد.

نبود باشگاه لطمه جبران ناپذیری می زند

نایب قهرمان بازی های آسیایی 2014 در مورد آینده دوچرخه سواری با توجه به فعال نبودن باشگاه ها گفت: نبود باشگاه مسلماً صدمه جبران ناپذیری را به ورزش ما می زند. دوچرخه سواری ما احتیاج به مسابقه دارد. الان با توجه به شرایطی که به وجود آمده به نظرم باید مسابقات داخلی به گونه ای طراحی گردد که احتیاجی به این نباشد که تیم ها به خارج از کشور بروند. ما می توانیم مسابقات داخلی را با شرایط خوب و حرفه ای و با تعداد روزهای بالا برگزار کنیم. مسابقات باید به گونه ای باشد که انگیزه را در ورزشکاران ایجاد کند و برایشان جذاب باشد و تمام زندگی ورزشکار آن مسابقه گردد همچنین بتواند اسپانسر جذب کند. این مسائل را هم احتیاج به پایه ریزی دارد و فکر می کنم شرایط کشور در حال حاضر به گونه ای نباشد که بتوان آن پایه ریزی ها را انجام داد. به هر حال با شرایطی که هست می توان چند مسابقه داخلی خوب برگزار کرد تا روی عملکرد ورزشکاران تأثیر مثبتی بگذارد.

اگر شرایط مثل دوره قبل باشد دوست ندارم به المپیک بروم

گودرزی در پاسخ به این پرسش که با شرایط فعلی چقدر به حضور در المپیک 2020 خوشبین است، توضیح داد: لطمه جبران ناپذیر مسابقه نرفتن این است که ما شاید سهمیه المپیک را از دست بدهیم که این اتفاق بدی است. با شرایط فعلی فکر می کنم رفتن به المپیک سخت است اگر قرار باشد وضعیت مثل دوره های قبل باشد، خودم به شخصه دوست ندارم به المپیک بروم. بلکه دوست دارم در شرایطی بروم که برای بقیه ورزشکاران زنگ تفریح نباشم و آمادگی بالایی داشته باشم. ما باید از دوره قبلی المپیک درس بگیریم و اشتباهات را تکرار نکنیم. من با شرایط فعلی بعید می دانم حتی سهمیه ای کسب کنیم و اگر سهمیه ای هم به دست آید فکر می کنم یکی باشد.

اگر شرایط برای پراش مهیا بود در قهرمانی آسیا بهتر هم می توانست کار کند

او در مورد نتیجه نگرفتن تیم ملی در مسابقات پیست قهرمانی آسیا بیان نمود: شرایط تیم ملی برای قهرمانی آسیا پیست بد نبود، نفرات تیم تقریباً جوان بودند. آقای پراش به نظرم خوب عمل کرد چون زمان چهار کیلومتر تعقیبی تیمی را پایین آورد. با توجه به زمان کمی که در اختیار دشت نشان داد علم این کار را دارد. مسلماً اگر زمان بیشتری در اختیار داشت و اگر شرایط برایش مهیا بود بهتر هم می توانست عمل کند. او احتیاج به وقت دارد اما علیرغم اینکه مربی مهم است اما سیستمی که ورزشکار را بالا می آورد از مربی هم مهمتر است. اما آن سیستم در ورزش کشور ما نیست. انگیزه تا یک جایی می تواند به ورزشکار یاری کند. داشتن عملکرد قوی احتیاج به برنامه ریزی دارد که انجام خود این برنامه ریزی هم به افرادی احتیاج دارد که به علم روز مطلع باشند و همچنین سیستم و فدراسیونی که برنامه ها را اجرایی نمایند. تمام رشته های ورزشی ما این مشکل را دارند و فقط در دوچرخه سواری نیست. شاید به همین دلیل است که صندلی ما در المپیک نسبت به خیلی از کشورها پایین تر و کسب مدال المپیکمان هم کمتر است.

در قهرمانی جاده آسیا شانس مدال تایم تریل تیمی و انفرادی داریم

رکابزن مدال اور ایران در آسیا درپاسخ به این پرسش که ایران شانسی در دوچرخه سواری جاده قهرمانی آسیا دارد یا خیر، توضیح داد: فکر می کنم در قهرمانی جاده آسیا شرایط خیلی هم بد نباشد بالاخره ورزشکارانی داریم که بتوانیم روی تجربه آنها حساب کنیم مثل مهدی سهرابی. در تایم تریل تیمی و انفرادی شانس داریم. در رده زیر 23 سال هم نفرات خوبی داریم اگر برخی مسائل حل گردد فکر می کنم بتوانند در آن مسابقات کسب مدال نمایند.